Jakiś czas temu informowaliśmy o niezwykłym odkryciu, jakie miało miejsce w naszym klasztorze podczas realizacji prac remontowych. Na strychu, pod deskami podłogi, zostały odnalezione trzy późnogotyckie rzeźby. Udało się nam pozyskać środki finansowe dzięki, którym możliwe było ich ratowanie. Rzeźby nie były dotychczas znane oraz nie posiadały wpisów w katalogach zabytków miasta, tym bardziej odkrycie należy uznać za spektakularne. Przypuszczalnie pochodzą z wyposażenia nieistniejącego już wcześniejszego kościoła.
Jak informuje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Przemyślu, wstępna analiza historyczna i porównawcza została opracowana przez dra hab. Piotra Łopatkiewicza, profesora Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie, konsultanta naukowego Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Określiła ona datowanie i poprzez analogie, środowiska artystyczne, w których rzeźby mogły powstać.
– Najstarszą rzeźbą jest figura Św. Anny Samotrzeć, datowana na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, a najpóźniej na początek lat siedemdziesiątych XV w. (1470 – 1475). Rzeźba Św. Mikołaja i Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej (?) są późniejsze i datowane na pierwszą tercję wieku XVI, a dokładniej Św. Mikołaj – 1510 – 1515, Figura Marii – ok. 1530 r. – informuje podkarpacki konserwator zabytków.
Dzięki środkom z Budżetu Państwa MSWiA – Funduszu kościelnego możliwe było sfinansowanie prac konserwatorskich.
