Błogosławiony Jan Duns Szkot to postać wyjątkowa w historii Kościoła. Był franciszkaninem, czyli zakonnikiem, który żył według zasad św. Franciszka. Jan urodził się około roku 1266 w Szkocji, skąd pochodzi jego przydomek „Szkot”. Był niezwykle mądrym człowiekiem i już od młodości uwielbiał naukę. Szybko stał się znany ze swojego rozumienia wiary i wiedzy o Bogu.
Jan Duns Szkot został profesorem na słynnym uniwersytecie w Paryżu, gdzie uczył o Bogu, Maryi i miłości do ludzi. Był przekonany, że Maryja, Matka Jezusa, została zachowana od grzechu pierworodnego – tę wiarę nazywamy dziś „Niepokalanym Poczęciem”. Chociaż nie wszyscy się z nim zgadzali, Jan był pewny swoich przekonań i bronił ich z odwagą. Dzięki jego pracy i naukom, wiele osób zaczęło lepiej rozumieć wiarę katolicką. Jan zmarł w roku 1308, ale jego nauki i święte życie zostały docenione przez Kościół – został ogłoszony błogosławionym. Dziś wspominamy go jako przykład pokory, mądrości i odwagi w obronie wiary.
Jan Duns Szkot zyskał przydomek „Doktor Subtelny” ze względu na sposób, w jaki analizował skomplikowane zagadnienia filozoficzne i teologiczne. Jego sposób myślenia i przekazywania wiedzy wpłynął na rozwój myśli chrześcijańskiej na wiele stuleci. Zasłynął również z nauk o miłości i wolnej woli człowieka – uważał, że Bóg stworzył każdego z nas z miłości i dał nam wolność wyboru, abyśmy mogli świadomie odpowiadać na Jego miłość.
Jan zmarł w roku 1308 w Kolonii, ale jego dziedzictwo żyje do dziś. Jego pisma i nauki inspirują wielu uczonych, a jego życie jest przykładem poświęcenia, pokory i niezłomności. W 1993 roku został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II, który uznał jego życie za godne naśladowania. Błogosławiony Jan Duns Szkot przypomina nam, że wiara i rozum mogą iść w parze, a prawda o Bogu jest warta każdej ofiary i trudu.
Jan Duns Szkot OFM (łac. Johannes Duns Scotus; ur. w 1265 albo 1266 w Duns, zm. 8 listopada 1308 w Kolonii). Papież Jan Paweł II nawiedził grób Jana Dunsa Szkota w Kolonii 15 listopada 1980 podczas swej 1. podróży apostolskiej do Niemiec. Tenże papież ogłosił go błogosławionym dekretem Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych z dnia 6 lipca 1991. Dwa lata później, podczas uroczystych nieszporów celebrowanych w bazylice watykańskiej, 20 marca 1993 oddał mu po raz pierwszy kult publiczny. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (8 listopada).
