W kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego dzień 24 czerwca zajmuje szczególne miejsce jako uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. To jeden z nielicznych świętych, których czcimy nie w rocznicę śmierci, ale narodzin – podobnie jak Najświętszą Marię Pannę i samego Pana Jezusa. Ta wyjątkowość wskazuje na niezwykłą rolę, jaką Jan odegrał w Dowiedz się więcej…
Czy święci mają coś wspólnego z naszym życiem? W codziennym zabieganiu łatwo zapomnieć, że święci nie są postaciami z bajek, ale prawdziwymi ludźmi, którzy – tak jak my – zmagali się z lękiem, cierpieniem, a czasem i brutalnością świata. Wśród nich jest błogosławiony Michał Kozal, którego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 14 Dowiedz się więcej…
13 czerwca – data, którą warto zaznaczyć w kalendarzu. To dzień, kiedy w Kościele katolickim wspominamy jednego z najbardziej ukochanych świętych – świętego Antoniego z Padwy. To także szczególna uroczystość dla nas, franciszkanów, bo święty Antoni jest patronem naszej zakonnej prowincji. Kim był święty Antoni? Święty Antoni z Padwy, a Dowiedz się więcej…
Co świętujemy 12 czerwca? Czasem liturgia Kościoła przypomina nam o tajemnicach tak głębokich, że trudno je ująć w słowa. Jedną z takich wyjątkowych okazji jest święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, które obchodzimy w czwartek po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego – w tym roku 12 czerwca. To stosunkowo młode święto, Dowiedz się więcej…
Wspomnienie liturgiczne – 11 czerwca Czy wiecie, że 11 czerwca Kościół katolicki wspomina jednego z najserdeczniejszych i najodważniejszych apostołów – świętego Barnabę? Może nie każdy zna jego historię, a warto – bo Barnaba to człowiek, który naprawdę potrafił zobaczyć dobro tam, gdzie inni widzieli tylko trudność. Święci Paweł i Barnaba Dowiedz się więcej…
Każdy z nas zna świętych, których historie budują naszą wiarę: św. Franciszek z Asyżu, św. Antoni z Padwy, św. Maksymilian Kolbe… Ale czy wiedzieliście, że mamy także współczesnych franciszkanów, którzy oddali życie za wiarę, niosąc Ewangelię aż na krańce świata? 7 czerwca obchodzimy wspomnienie dwóch niezwykłych męczenników – błogosławionych Zbigniewa Strzałkowskiego i Michała Tomaszka, franciszkanów konwentualnych, którzy zginęli z rąk terrorystów w Peru, bo nie przestali głosić Chrystusa. Ich świadectwo jest mocne, poruszające i bardzo aktualne.
W świecie, w którym czasem zapominamy o tym, co najważniejsze, bł. Zbigniew i Michał przypominają nam, że wiara to nie tylko modlitwa – to konkretna miłość do drugiego człowieka.
Ich historia uczy nas odwagi, prostoty i zaufania Bogu. Pokazuje, że świętość nie jest zarezerwowana dla „wielkich” – każdy z nas może być świętym tam, gdzie żyje, pracuje, kocha i służy.
Drodzy Parafianie, Przyjaciele naszego Klasztoru oraz wszyscy, którzy kochacie świętych!
W kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego 5 czerwca to dzień szczególny — wspomnienie św. Bonifacego, biskupa i męczennika. Może nie każdy z nas zna jego historię, a szkoda, bo to jeden z tych świętych, który swoją odwagą, mądrością i wiarą potrafi zainspirować nie tylko dorosłych, ale też dzieci i młodzież.
Święty Bonifacy urodził się około roku 675 w Anglii, a na chrzcie otrzymał imię Winfryd. Od młodych lat pragnął poświęcić swoje życie Bogu. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego, gdzie zdobył wykształcenie i duchową formację. Jednak to nie spokojne życie zakonne było jego powołaniem — w jego sercu płonęła misja głoszenia Ewangelii tym, którzy jej jeszcze nie znali.
3 czerwca Kościół katolicki wspomina niezwykłych świadków wiary – świętego Karola Lwangę i jego 21 Towarzyszy, męczenników, którzy oddali życie za Chrystusa w XIX-wiecznej Ugandzie. To historia odważnej wiary, która rozkwitła na czarnej ziemi Afryki, i mimo okrutnych prześladowań – nie została zgaszona.
Karol Lwanga był młodym katolikiem, napełnionym miłością do Chrystusa. Pracował na królewskim dworze władcy Bugandy – czyli jednego z dawnych państewek w dzisiejszej Ugandzie. Tam, podobnie jak inni młodzi chłopcy, był paziem – służył królowi. Ale Karol nie tylko dbał o swoje obowiązki. On był także apostołem wśród rówieśników – opowiadał o Jezusie, chrzcił i uczył modlitwy. Wielu jego towarzyszy dzięki niemu pokochało Boga.
26 maja Kościół katolicki wspomina św. Filipa Nereusza – kapłana, który swoją radością, humorem i głęboką wiarą przyciągał ludzi do Boga. Nazywany „świętym uśmiechu” i „Apostołem Rzymu”, pokazuje, że świętość może być pogodna i bliska każdemu z nas. Filip Nereusz urodził się 21 lipca 1515 roku we Florencji. Już jako dziecko wyróżniał się pogodnym usposobieniem i serdecznością, zyskując przydomek „Dobry Filipek” (Pippo buono) . Po śmierci matki i starszego brata, w wieku 17 lat, przeniósł się do wuja w San Germano, gdzie miał odziedziczyć majątek. Jednak zrezygnował z tej perspektywy, wybierając życie poświęcone Bogu
Wielki Post to wyjątkowy czas w roku liturgicznym, w którym katolicy na całym świecie przygotowują się do przeżywania najważniejszego święta chrześcijańskiego – Zmartwychwstania Pańskiego. Przez czterdzieści dni, licząc od Środy Popielcowej do Wielkiego Czwartku (z wyłączeniem niedziel), wierni podejmują post, modlitwę i dzieła miłosierdzia. W tradycji franciszkańskiej Wielki Post przybiera szczególną formę, ponieważ nawiązuje do ducha ubóstwa, pokory i radości św. Franciszka z Asyżu, który w sposób niezwykły odczytywał naukę Chrystusa.