Znaki to nie wszystko | głębia
Dzisiejszy fragment Ewangelii stanowi początek tzw. „mowy eucharystycznej”, którą Jezus wygłosił w Kafarnaum po cudownym rozmnożeniu chleba, którego dokonał na przeciwległym brzegu jeziora. Chrystus rozpoczyna swoją przemowę od podwójnego „Amen, amen” (polskie tłumaczenie: „Zaprawdę, zaprawdę”). Takie wyrażenie spotykamy jedynie w Ewangelii Janowej. To uroczysta formuła przysięgi potwierdzającej, że to, co teraz zostanie powiedziane, jest ważne i absolutnie wiarygodne. Taka formuła pojawi się jeszcze kilka razy w mowie eucharystycznej (w. 32. 47. 53), ale spotkamy ją także w innych wypowiedziach Jezusa. Używa On jej wówczas, kiedy chce podkreślić jakąś istotną prawdę, którą pragnie objawić, która dotyczy zbawienia, a nie jest oczywista dla słuchaczy – pisze o. Piotr Gryziec w rozważaniu na XVIII Niedzielę Zwykłą.
